Vandaag hadden wij een locatiebezoekje ‘Vreemde Vogel’ gepland staan, tussen alle drukte van een bruiloft, vrijgezellenfeest, proefkapsels en proefmake-up door.

Dat locatiebezoekje was een beetje een smoes. We hadden er namelijk met de drie laatste getuigen afgesproken, die alledrie niet wisten dat ze elkaar daar zouden ontmoeten, óf dat ze iets anders voorgeschoteld kregen dan ‘even gezellig samen zijn’.

De één zou ‘gezellig met ons lunchen’, de ander ‘lunchen en binnen in het vliegtuig kijken’, en de laatste zou ‘ter voorbereiding voor zichzelf alles voor het eerst even gezien hebben voordat het echte feest begint’.

De echte reden van dit bezoekje, was dat wij natuurlijk nog maar één getuige geregeld hadden en er vier moeten hebben voor ons huwelijk! Ze waren de pineut 😉

Oom Koekoek, mijn lieve broertje Casper, hadden we al in de pocket. De bedoeling was dat we het grapje van vandaag met allevier de getuigen zouden uithalen. Een poosje terug hadden we alleen zo’n fijn en goed gesprek met hem, bij het vuurtje in de tuin waar hij zelf aan meegebouwd had… Dat Remie en ik elkaar al heel snel knipogend aan zaten te kijken: dit was zíjn moment!

Maar toen die andere drie…

Lange tijd vroegen veel anderen ‘Wie worden het? Mag ik raden?’, maar zijzelf bleven eigenlijk gemoedelijk stil.
Voor ons was allang duidelijk wie het zouden worden, maar drie onafhankelijke (en soms lekker eigenwijze) personen ‘toevallig’ bij elkaar zien te krijgen op een mooi moment: dat was nog wel even een dingetje.
En zelfs toen ze daar aan die picknicktafel zaten met lekkere koffie en heerlijke hapjes, kon de smoes nog steeds alle kanten op. Totdat…
Kleine Quinn na een knipoog van mama begon te stralen:

“Oma…? Opa…? Opa…? Willen jullie mij en Roef als wij gaan trouwen helpen om een handtekening te zetten?”

Drie mensen die ons mede gevormd hebben tot wie wij zijn. Die ook tot ‘al ons later’ behoren. Die ons van binnen en van buiten kennen, gemaakt hebben, hebben zien opgroeien tot het gezin en de ouders die we mogen zijn. Die ons hebben laten leren, proberen, worstelen, onder Liefdevol toezicht lieten vallen en ons stevig beet wisten te pakken wanneer dat nodig was. Die onze kinderen voor altijd in hun harten gesloten hebben en andersom.

Tranen… Van alle kanten. Ook dít was weer een goed moment. Ook dít samen-zijn is weer goed.

Dat kan ook niet anders. Wíj hebben ze uitgekozen, want…

LOBI DA BASI